Żyje pewien człowiek,
co pisze.
Przeżył straszną wojnę,
więc pisze.
Stracił wiarę w piekło,
lecz pisze.
Rejestruje fakty –
i pisze.
Stracił wiarę w Boga –
i pisze.
Zapomniał przecinków –
i pisze.
Jestem jeszcze młody,
też piszę.
Nie przeżyłem wojny,
lecz piszę.
Żyć bez piękna nie chcę,
więc piszę.
Wydarzeń dziejowych –
nie piszę.
Chciałbym znaleźć Boga –
i piszę.
Stosuję przecinki –
i piszę.
„Łączy nas pisanie, różnimy się nazwą.
Jestem grafomanem, a On – awangardą.”