I
Mózgi Twoje pomyślały,
Usta Twoje powiedziały,
cząstki powietrza zadrżały,
uszy moje usłyszały.
„Twoje wiersze są takie, że tylko się powiesić…”
Gdyby było to takie proste, dawno bym się powiesił,
a tak żyję i się śmieję.
II
Jakaś większa się stawałaś,
Słowa swoje wygładzałaś,
Oczy swoje wylustrzałaś,
kiedy moich słów słuchałaś.
„Kocham Cię.”
Gdyby to było takie proste, dawno bym Ci to powiedział,
a tak śmieję się do swych myśli.